vrijdag 18 maart 2011

Snoepgeld terug

Een paar weken geleden schreef ik een berichtje over een automaat die mijn snoep vast hield. Inmiddels heb ik mijn geld, wel 2 euro, teruggekregen. Het staat echt op mijn rekening, zie onder.









Ik moet zeggen, heel bijzonder. Alle inspanning die ik en Servex, de NS dochter, hebben gedaan, kost veel meer dan die hele 2 euro. Maar daar gaat het natuurlijk niet om. Het gaat om het idee dat je je klanten en hun klachten serieus neemt. En dat zij gehoord worden in deze boze bedrijven wereld.

Inmiddels heb ik dit verhaal ook al meerdere keren verteld aan anderen. Niet dat nu op eens iedereen fan wordt van Servex, maar i.i.g weten mensen dat ze hun geld terug kunnen krijgen. Of Servex nu op al deze extra traffic zit te wachten is een tweede. Primair denk je van niet, maar secundair is het natuurlijk wel lonend om dit te doen. Want als onderdeel van de NS kunnen ze hun moeder wel met wat positieve buzz ondersteunen.

Wij Nederlanders klagen graag en willen al helemaal ons geld terug als iets niet goed is. Niet voor niets doet de slogan: Niet goed geld terug het zo goed in ons landje. Maar van klagers kun je ook klanten maken. En mij hebben ze voor zich gewonnen. Ik blijf tot in de lengte van dagen snoep uit de automaat trekken.

Wat nog grappig om te melden is dat ik e-mail contact heb gehad met Servex en dat mijn vorig berichtje is geprint en op de interne mededelingborden hangt in Amersfoort....Zo wordt online weer offline.

Hebben jullie ook dit soort service ervaringen?

maandag 7 maart 2011

Nicholas Carr leidt me af

Vrijdagavond 4 maart zat ik in Wageningen aan tafel bij Nicholas Carr. Prima diner. Daarna door naar een lezing/discussie met hem in de lokale bibliotheek. Dit naar aanleiding van zijn nieuwste boek, The Shallows.
Hij is on-the-road door Nederland en is met een charme offensief bezig. Dus hij (zijn uitgever) laat geen medium en middel onbenut om zijn boodschap te verkondigen. Ik word er al een week door afgeleid.

Zijn stelling is dat internet ons dom maakt, maar hij werkt er zelf hard aan mee.
Nicholas betoogt dat afleiding door de alom aanwezige beeldschermen van tegenwoordig, het scangedrag van onze ogen en soort neurotische dwang om naar een knipperend geel envelopje rechtsonder in de hoek van je pc te kijken, niet goed zijn voor je hersenen.


Afleiding daar gaat het om. We zijn dat niet gewend. En daarom zorgt het voor veel onrust in de hersenen, die daardoor niet meer de rust hebben om een taak af te maken. En dus minder goed te leren.

Volgens de theorie van de hersenen komt het geleerde dan minder goed in ons korte termijn geheugen en wordt het ook niet meer in ons lange termijn geheugen opgeslagen. Wat op langere, denk generaties, termijn wel weer invloed heeft op onze hersenen. (als ik het goed heb onthouden...ehh, word ik nu al dommer...?)

Herkenbaar? Ben je al afgeleid tijdens het lezen van dit stukje? Heb je je smartphone al gechecked? Of heb je dit onderwerp afgelopen weekend al in de Volkskrant gelezen? Had je daar wel tijd voor?
Of heb je de tweets hierover gelezen en dacht je, niet interessant? Leest er uberhaupt nog iemand een krant? Op papier? Of download je hem op je e-reader/i-pad? Of in de NRC.next? Of op een van de vele blogs?

Ook benieuwd hoeveel volgers je vandaag al hebt op twitter? Je stats al gechecked? Hoe is het met je Kloutscore today? Voel je ook de drang om meteen alles online te zetten? Te volgen? Bang dat je iets mist of dat je netwerk NIET ziet dat jij het als eerste hebt gespot? Dat je toch weer te laat bent om DITTO te melden? Ah, ik doe het zelf ook....

Ja, ik herken het dus wel. De vraag is alleen hoe je er natuurlijk zelf mee om gaat. Op alles zit een uit knop. En 's nachts zie ik weinig beeldschermen. Misschien is zaak om van zowel het 'nieuwe' internet als het oude 'lezen' een mooie combinatie te maken. E-readers? En dan download ik het boek van Nicholas Carr als eerste;-)

Hebben jullie zijn boek al gelezen?